Opvoedkunde uit de krant
Mijn oog viel vanmorgen weer op een opiniestukje in de krant (“De Morgen” van 11AUG2015). Als mama lees ik wel graag want andere mama’s schrijven over opvoeden, het kan inspirerend werken.
„Life sucks” stond erbij. „Oei, dat klinkt ernstig“, dacht ik. Ik las diagonaal om te kijken waarom het leven volgens die mama dan wel zo erg was, de papa was ervandoor met een jongere versie van de mama, tja behoorlijk vervelend. Ik las ook dat de carrière van de mama niet van de grond kwam, dat ook al niet. Erg, maar het opent misschien wel andere mogelijkheden.
Maar wat heeft de opvoeding van het kind er dan mee te maken vroeg ik me af ?
Ah , volgens de schrijfster moeten we onze kinderen waarschuwen en weerbaar maken voor het grote gevaar, voor de dag dat je beseft dat niet alles is zoals je het graag wilt. Ok daar ben ik het mee eens. Ik wuif dan ook mijn kinderen elke morgen uit met „Klaar voor het grote gevaar van de discobar?“.
Volgens de schrijfster wordt een kind weerbaarder door niet voor de meest optimale omstandigheden te zorgen. Ja, dat was het volgens haar, we willen teveel het beste en dan gaan de kinderen, stel u voor, denken dat ze hoogbegaafd zijn of zoiets en dan worden ze ongelukkig, dan komen ze later op geen enkel vlak van de grond. Ze kunnen dan nog enkel verbitterde mensen worden die shadenfreude kennen als „het mooiste meisje van de klas“ op haar veertigste werk moet zoeken.
Ze gaf toe dat zij ook wel het beste wil, ze zocht er een speciale school voor op, eentje zonder die andere ouders, je weet wel die van de yoga matjes soort, een school waar kinderen alles zelf moeten willen, geen opgelegde prestatiedwang daar. Een betere school dan de school die andere ouders voor hun kinderen kiezen natuurlijk.
Prestatiedrang, daar is vanalles mis mee, daar wordt je niet gelukkig van, van optimaal leren omgaan met teleurstellingen daarentegen, ook niet, of wel, dat lijkt me niet zo duidelijk te zijn uit het artikel. In ieder geval haar kinderen zullen zeer goed presteren op het vlak van omgaan met teleurstelling want ze krijgen geen mobieltje zoals al die andere kinderen die in alles de beste moeten zijn. Dit zal ervoor zorgen dat ze later gelukkiger zijn en niet gaan janken als ze pakweg kanker krijgen.
Optimale omstandigheden, weg ermee, het leven zuigt uiteindelijk toch las ik zo tussen de regels.
Dus kindjes die gepest worden, so what, dat maakt hen sterker. Of nee, sorry, zo mag je de lijn niet doortrekken, dat stond zo niet in het artikel.
Een hoogbegaafd kind dat worstelt met het feit dat hij niet vooruit kan op school, en dan, laat dat kind toch desnoods een jaar lang het woordje“ IK“ leren, hij zal het vanzelf wel opgegeven. Of geef hem extra moeilijke oefeningen en laat hem dan maar eens tonen hoe “hoogbegaafd” hij is, het zal zijn ma leren hem zo te bestempelen en het leert het kind een goede les in veerkracht.
Dat was „in your face“, „eens goed gezegd” , een geniaal artikel, wat zeg ik, “subliem”. “Wow”, ze had meer dan tienduizend likes, de schrijfster was door het dolle heen op twitter en bedankte iedereen uitgebreid. Wat een ongelooflijke prestatie zeg! Wat kan het leven toch mooi zijn als je geniet van een bereikt succes. “Eat this” yogamatjes moeders, bereikt zonder ooit differentiatie te krijgen op school. Etiketjes zijn belachelijk, kinderen een stevige optimale basis geven waarin ze kunnen “wortelschieten” is ook verspilde moeite en dat werkt enkel op de zenuwen van die mama die denkt dat ze in het eerste leerjaar plopsafiguurtje spatraamverven. Leer liever je kinderen dat hun leven later net zo zielig zal zijn als het jouwe, maar zorg wel dat ze het beter kunnen aanvaarden, de weerbaarste wint. Dat worden gelukkige volwassenen, of euh, nee wacht…
De kleine meid en de kassameneer
Met T naar de OK.
Bij de kassa wisselen we van kar, ze zit erin, bovenop de melk.
“Eerst de melk kassameneer aub”, vraagt ze
“Watblieft?”
“Eerst de melk bliepen, dan kan ik erop zitten in de andere kar” (roloog)
“OK”
“Dank u”, zegt ze “en nu de rest”
Terwijl er gescand wordt, praat ze rustig verder “en nu scant u de wijn, bliep, en nu de fish sticks, bliep, en nu de hespenworst, bliep, en nu de chips, bliep, bliep, bliep, en bliep, want we hebben er vier…”
De kassameneer verliest zijn geduld niet! “Klaar”, zegt hij na een tijdje
“Niet klaar”, zegt ze, “Je bent het water vergeten, onderaan”
“Oh sorry”, zegt de kassameneer
“Niet erg, u kan bliepen”
“Betalen doet mama wel”
Daag Kassameneer
Dag meisje, tot devolgende keer…
Zoektocht naar worstenbroodjes
Zondagochtend, ze willen worstenbroodjes.
We hebben al 2 bakkers bezocht, zonder resultaat.
Op naar de bakker in Vossem, maar mama weet niet goed waar die is.
zij: “Ik weet wel waar die is”
hij: “Maar nee, ij weet dat niet”
zij: “Jawel ik weet het, ik wijs de weg wel”
hij (neerbuigend): “Maar jij bent daar veel te klein voor, jij kan zoiets niet onthouden”
zij (venijniger): “Jawel ik weet het wel”
hij (belerend): “Weet jij al hoeveel 10 + 10 is?”
zij: “Tja ik kan ook niet alles weten hé broer”
1 -0 voor haar
hij (ten einde raad): “Je bent een dikke leugenaar”
zij (verontwaardigd): “Mamaaa, hij zegt dat ik dik ben…”
meisjes blijven meisjes
Cool
“Je bent cool mama” “We hebben vandaag supercole dingen gedaan”
(op de bus zitten, naar de film gaan, kindjes troosten, cola drinken, cola uitplassen en pensen bakken 😉 )
Schoen verslaafd?
Vannacht ben ik ze gaan toedekken en wat lag er mee onder haar dekentjes…?
Haar schoenen!
tja…
Droom
“Heb vannacht van de prinsessen gedroomd mama”
“Ah leuk zeg, en wat deden ze in je droom?”
“Ah, hun paleis kuisen, tiens”
Razend
Praktijtest van opvoedtip
Peuterpuberteit slideset 4 page 3: “Als je kind boos, toen je begrip voor zijn gevoelens, maar maak je toch jouw standpunt bekend en wat je van hem verlangt”.
Zeg dus “ik begrijp dat je boos bent, maar nu moet je toch meekomen” en Niet “Hou op met uw gezaag en kom mee”
Praktijk
Ridder is boos en wil niet meer verder eten dus:
“Schat ik begrijp dat je boos bent, maar je moet nu toch verder je bordje leegeten zodat we op tijd in bad kunnen”
Ridder gromt luider en roept:
“Mama ik ben NIET boos, ik ben RAZEND”
Mspoppy's Weblog 